Spina bifida is een aangeboren afwijking die het gevolg is van een ontwikkelings-stoornis van het myelum (ruggenmerg) en wervelkolom. De afwijking is meestal de afwijking ter hoogte van de lendenwervels (lumbaal) gelegen, soms ter hoogte van het heiligbeen (sacraal) of de borstwervels (thorocaal). Spina bifida komt onder de bevolking gemiddeld 4,5 per 10000 geboorten voor. Door het innemen van folium-zuur door de moeder tijdens de zwangerschap kan de frequentie voor de kan van een spina bifida 75% verlaagd worden. Omdat de aanleg van het myelum (ruggen-merg) al in de eerste weken van de zwangerschap plaatsvindt, dient het foliumzuur tijdig te worden ingenomen. Het is verstandig om te beginnen met het innemen van foliumzuur zodra er een zwangerschap wordt gepland. Tijdens de zwangerschap kan de moeder ervoor kiezen om de aanwezigheid van spina bifida bij de foetus te tes-ten.

Er zijn 3 vormen van Spina bifida 

Spina bifida occulta: dit is de minst ernstige vorm en word meestal niet ontdekt, dit komt omdat enkele weefsels niet aangesloten zijn aan de achterkant. Wel kan het op latere leeftijd rugklachten opleveren. Dit kan worden gezien met een x foto.

Spina bifida aperta: deze komt voor in twee soorten. Meningocele. Hier is vochtba-lans aanwezig met vocht en geen ruggenmerg of zenuwen. De gevolgen van deze form zijn qua handicap niet groot. Incontinentie en problemen met lopen kunnen wor-den voorkomen.

De andere soort is myelomeningocele dit is de ernstige en de meest voorkomende soort. Hier is een vochtbalans te zien maar in dit vochtbalans is niet alleen vocht maar ook ruggenmerg en zenuwen aanwezig. De zenuwen zijn meestal erg beschadigd waardoor er verlamming word veroorzaakt. Dit kan op elke hoogte van de wervelkolom voorkomen. Veel kinderen met deze soort spina bifida worden ook geboren met een waterhoofd.

Spina bifida rachischisis: bij deze soort ligt de rug helemaal open van de nek tot onderaan de rug, totale wervelkolom. Meestal is hier niet mee te leven